خصوصیات ظاهری و داخل کابین خودرو آوانته.

ظاهر
معرفی شده در سال 2003 با به روزرسانی مختصر نسبت به نسل قبل ، ظاهر این نسل از آوانته ها با وجود طراحی جسورانه و پرخطر نسل جدید بسیار محافظه کار و ساده است. در حقیقت ، آوانته-XD به روزهایی برمی گردد که هیوندای فاقد شجاعت در طراحی های مدرن و آینده نگر بود. البته ظاهر آوانته به همان اندازه ساده است که به نظر می رسد ، خطوط روی کاپوت که تا جلو پنجره گسترش می یابد و خطوط جانبی که از بالای چرخ جلو تا صندلی عقب دراز در حال اجرا هستند به بیننده حس پویایی می بخشند. چراغهای جلو ورزشی با چراغهای مه شکن در سپر و گاز اگزوز پنهان علاوه بر آینه های دست ساز و آینه های صندوق عقب گزینه ای در آن زمان بود !! این به زیبایی ماشین کمک کرد.
این اتومبیل البته آن دستگاهی نیست که توجه را به خود جلب کند یا سرش را چرخاند! برای چنین هدفی در نظر گرفته نشده است! اما سن و قیمت را می توان به طراحی بیرونی نسبت داد ، زیرا رقبایی همچون زانتیا ، تویوتا یاریس و نسل قدیمی کرولا ، پروتون جنتو و ایمپین و رنو مگان که در آن زمان رقیب این خودرو بودند نیز خلاق بودند. و فکر می کنم جدا از سلیقه شخصی ، همه آنها در همان سطح آوانته همگرا هستند. البته می توان با استفاده از حلقه های آلومینیومی کمی ظاهر آوانته را بهبود بخشید ، گویا به دلیل قیمت پایین آنها را به بیرون پرتاب می کردند!

در کابین

اگرچه تولید این نسل از هیوندای از آوانت تا سال 2006 ادامه داشت ، مونتاژ چندین سال در ایران ادامه داشت ، اما شما در مورد خودروهای دهه 90 در کابین فکر خواهید کرد. طراحی ساده و قدیمی البته با تجهیزات خوب و با کیفیت مناسب.
از بین بردن برخی از ویژگی ها از قبیل تهویه مطبوع اتوماتیک و دکمه گرمایش صندلی نیز به ساده و ساده تر شدن ظاهر داشبورد و کنسول کمک نمی کند.
با نشستن در این اتومبیل ، شما بیشتر از یک محصول قرن بیست و یکم احساس یک ماشین دهه 90 می کنید. دریچه ها ، کلیدها و تقویت کننده های تهویه مطبوع به گونه ای ساده و عاری از هرگونه هیجان و خلاقیت طراحی شده اند ، گویی هدف این بود که تجهیزات قابل استفاده باشند و جذاب به نظر نرسند.
جالب است که اکنون هیوندای یکی از نقاط قوت طراحی مدرن شیک با نورپردازی و خطوط خوب در داخل کابین است و در واقع نه تنها بازسازی شده بلکه بهبود یافته است.