معرفی اولین سری خودرو تویوتا پریوس

اولین سری Toyota Prius ، اولین خودروی هیبریدی تولیدی در تاریخ صنعت خودروسازی جهان ، در سال 1997 معرفی شد. اولین نسل این خودرو که قبل از سال 2003 تولید شده بود ، مشخص شده برای بازار ژاپن برای سه سال اول و سپس برای انگلستان و ایالات متحده بود. پریوس اصلی از نظر ظاهری و اندازه بدنه بین کرولا و کمری قرار داشت و با مصرف سوخت 72 اسب بخار حدود 5 لیتر در 100 کیلومتر قرار داشت. در کل 123000 واحد پریوس نسل اول در کارخانه تویوتا در ژاپن تولید شد که علاوه بر موفقیت تجاری ، چندین جایزه را برای بحث در مورد طراحی و فناوری مدرن از صندوق های مهم جهانی دریافت کرد.
نسل دوم پریوس موفقیت بزرگی برای تویوتا داشت: بین سالهای 2003 تا 2009 ، حدود 1.2 میلیون اتومبیل در ژاپن در سراسر جهان و از 2005 تا 2012 در چین با موتورهای 75 و 100 اسب بخار فروخته شد. تویوتا موفقیت نسل سوم پریوس را از سال 2010 تا 2015 با بیش از 2 میلیون دستگاه با 100 اسب بخار ادامه داد. در 4 لیتر در 100 کیلومتر و 136 اسب بخار (در مدل Prime) با مصرف سوخت. حاوی 5 لیتر در صد کیلومتر بود.
با وارداتی به ایران ، پریوس اکنون چهارمین نسل از این خودرو است که از سال 2015 معرفی شده و هنوز پرفروش ترین خودرو در جهان ، به ویژه در ایالات متحده است. با فروش بین 300000 تا 350،000 واحد در سال ، پریوس جدید فقط در ژاپن تولید می شود و ظاهر و مشکلات فنی را در مقایسه با سلف های خود کاملاً بهبود بخشیده است.
برای کسب اطلاعات کامل در مورد مشخصات تویوتا پریوس ، قیمت گذاری و شرایط فروش ، گزینه ها و ویژگی ها ، ایمنی و عملکرد در تست های خرابی ، به مقاله جامع Toyota Prius 2017 مراجعه کنید.
تجربه رانندگی
با وجود پریوس ، اولین چیزی که توجه می کنید طراحی بی نظیر این خودرو ، هم در بدنه و هم در کابین است. طراحی شکسته و سه بعدی پریوس تنها به یک هدف خدمت می کند. این ماشین و سایر مدل ها را در بازار متمایز کنید تا اعلام کنید که تویوتا پریوس خیلی شبیه سایر خودروها نیست.
با ورود به کابین ، طراحی ویژه پریوس نیز بر این بخش حاکم است. از موقعیت و سرعت متفاوت ماشین گرفته تا یک اهرم دنده عجیب و غرفه بزرگ و شارژ بی سیم در کنسول میانی ، همه در مورد ماشین مخصوص با فناوری های مختلف صحبت می کنند. مواد به کار رفته در کابین از کیفیت قابل قبولی برخوردار هستند ، راحتی صندلی و فضای موجود در سطح مطلوبی قرار دارد و مسافران در میزهای طولانی احساس خستگی نخواهند کرد. فضای کافی در پشت برای مسافران وجود دارد ، بنابراین سفرهای طولانی کسل کننده نمی شوند. اما اگر مسافر پنجم را اضافه کنید ، راحتی این بخش تا حدودی کاهش می یابد.
پس از شروع اتومبیل ، تنها چیزی که به راننده نسبت به آمادگی خودرو هشدار داد کلمه "پایان" در صفحه اصلی بود. عملکرد آرام و بسیار آرام این اتومبیل که ناشی از حرکت هیبریدی آن است چشمگیر است. کیفیت مواد به کار رفته در محفظه مسافر نیز در سطح بالایی قرار دارد و تویوتا توانست از ورود نویز محیط به محفظه مسافر جلوگیری کند.

راننده در جلو و اطراف خودرو از نمای خوبی برخوردار است. اما این امر در مورد عقب خودرو صدق نمی کند و طراحی پریوس باعث کاهش دید راننده در پشت خودرو می شود. برای حل این مشکل ، پریوس دارای سنسور و دوربین دید عقب برای کمک به راننده در پارکینگ و رانندگی است.

چهار حالت مختلف رانندگی برای پریوس وجود دارد. حالت الکتریکی با کلید داخلی در کنار اهرم دنده فعال می شود و فقط از موتور الکتریکی برای جابجایی خودرو استفاده می شود. در سه حالت رانندگی دیگر ، موتور بنزینی توسط موتور برقی هدایت می شود و از قدرت خود برای جابجایی خودرو مطابق با الزامات و درخواست راننده استفاده می کند. این حالت ها سازگار با محیط زیست ، استاندارد و قدرت هستند.
بعد از قرار دادن اهرم دنده در حالت حرکت و فعال کردن حالت اکو ، حرکت را شروع کردیم. عملکرد خاموش دستگاه بیش از هر چیز توجه بیشتری را به خود جلب کرد. صفحه نمایش همچنین اطلاعات مهمی را نشان می دهد. میزان شارژ باتری و دانش در مورد آغاز فرایند شارژ باتری با انرژی حرکتی یا ترمیم ترمز و ذخیره آن بخشی از اطلاعاتی است که به همراه سرعت خودرو نمایش داده می شود. همچنین می توان مکان و میزان روشنایی این صفحه را تنظیم کرد ، اما بسیار روشن نیست و در نور آفتاب روشن و مستقیم به راحتی قابل خواندن نخواهد بود.
بعد از چند مایل ، حالت درایو را روی پاور قرار دادیم. با فشار دادن کامل بر روی شتاب دهنده ، موتور بنزینی کنار موتور الکتریکی از تمام توان خود برای شتاب بهتر استفاده کرد. با این حال ، نتیجه به مراتب از رضایت بخش نبود و پریوس به تدریج شتاب گرفت. البته کاملاً قابل پیش بینی بود. از آنجا که هدف تولید این خودرو هیبریدی شتاب و قدرت زیاد نیست ، اما مصرف بهینه سوخت مهمترین بخش در توسعه آن بود. غیرممکن است که متوجه تأثیر سوخت بی کیفیت در خانه بر عملکرد رانندگی پریوس نشوید.
سیستم فرمان برقی پریوس خوب کار کرد. با این وجود یکی از اصلی ترین اشکالات مدل های وارد شده به ایران ضخامت کم لاستیک است که منجر به کاهش قابل توجه در دقت فرمان و کنترل تحرک خودرو می شود. در مانورهای سنگین ، ماشین خیلی خوب از دستورالعمل راننده پیروی نمی کند و فرمان زیادی در آن وجود دارد. عملکرد سیستم ترمز نیز در سطح بالایی قرار دارد و در کنار سیستم های کمکی مانند سیستم ترمز ضد قفل (ABS) ، سیستم کمک ترمز (BAS) ، توزیع نیروی ترمز (EBD) و کنترل پایداری خودرو (VSC) ، این قابلیت را دارد. توقف خودرو در آن کوتاهترین مسیر را دارد. ، هنگام ترمز سبک ، سیستم بازیابی انرژی پریوس فعال شده است که با تبدیل انرژی جنبشی به الکتریسیته و ذخیره آن در باتری ، سرعت خودرو کاهش می یابد. اما اگر راننده سخت تر کند ، یک سیستم ترمز معمولی هیدرولیک وارد مدار می شود و به همراه سیستم ترمز با بازیابی انرژی ، وسیله نقلیه را کند می کند که نتیجه بسیار مطلوبی است.
تویوتا پریس به دلیل سطح سر و صدای کم ، مسافت پیموده شده بهینه گاز و یک اتاق آرام و راحت گزینه مناسبی برای استفاده شهری است. با این حال ، خریداران این خودرو باید توجه داشته باشند که با توجه به برچسب قیمت پریوس ، گزینه های قدرتمندتری در بازار وجود دارد. بنابراین ، اگر رانندگی عاطفی و انتقال زیاد از اولویت های اصلی شما هستند ، در بازار داخلی خودروهای بهتری وجود دارد. اما اگر به دنبال بهترین خودروی شهری هستید و مشکلی با سبک طراحی پریوس ندارید ، این ماشین یکی از بهترین گزینه های موجود در ایران است.

هیوندا ورنا سدان فشرده

توسعه برای هر کشور یک دستاورد بزرگ و ارزشمند است. به خصوص اگر این اتفاق در مدت زمان کوتاهی رخ دهد. چین قبلاً کشوری بود که کمتر کسی از آن استقبال می کرد.
اکنون این کشور به یک غول اقتصادی جهانی تبدیل شده است و هر روز در حال رشد است. صنعت اتومبیل سازی چین ، که مانند صنعت اتومبیل سازی ایران ده سال پیش به تنهایی مونتاژ شده بود ، اکنون به مرحله طراحی سکوی خود رسیده است ، نشانه تولید خودروهای کاملاً برقی در جهان و خود رانندگی است. آزمون خودکار. پرداخت! آنها طراحان و مهندسان برجسته دنیا را برای طراحی و ساخت محصولات جدید خود با کمترین ریسک و بالاترین کیفیت استخدام می کنند. اکنون دنیا به طور متفاوتی به صنعت خودرو چین نگاه می کند. آنها سال به سال با یکدیگر دست و پنجه نرم می کنند و با پیشرفت ، مطمئناً در آینده نزدیک به پادشاه بلامنازع صنعت تبدیل می شوند.
اما آیا اکنون می توان ادعا کرد که کیفیت خودروهای چینی در نگاه مردم معادل محصولات سایر کشورهای آسیایی و اروپایی است؟ اگر واقع بین باشیم ، هنوز نه! با وجود فروش بالای اتومبیل های چینی در خیابان ، هنوز هم بیش از نیمی از مردم نسبت به چهار چرخ چینی شکاک هستند. در حقیقت ، ممکن است چینی ها در بخش های تحقیق و توسعه خود گام های بزرگی برداشته باشند ، اما در عمل اتومبیل هایی را در بازار می بینند که نسبت به نسل قبلی خود بهتر و بهتر شده اند. بنابراین ، تا زمانی که کاملاً در صنعت پذیرفته شوند ، بسیاری از مشتریان همچنان از مارک های محترم تر استفاده می کنند. اگر کسی در بازار خودروهای پرماجرا در ایران قصد دارد با بودجه 100 تا 200 میلیون نفری ماشین ایرانی خود را به یک خودروی قدرتمندتر ارتقا دهد ، پس چند گزینه غیر چینی در انتظار او است؟ در این سری از مقالات ، ما تصمیم گرفتیم که به طور متوسط ​​بازار غیر چینی را مورد بررسی قرار دهیم.

Verna یا همان اکسنت یک سدان هیوندای فشرده است که از سال 1994 به سبد محصولات این شرکت اضافه شده است. نسل دوم Verna در سال 2000 متولد شد و موفقیت جهانی است. هیوندای ورنا در ایران در واقع از یک سری جبهه های برقی همان نسل است. فیس لیفت که در سال 2003 معرفی شد ، تا سال 2006 ادامه داشت. سپس لهجه نسل سوم آمد. خودرویی که هرگز به ایران نرسیده است ، اما ردپای آن را می توان در مناطق آزاد تجاری کشور مشاهده کرد. اما لهجه نسل چهارم بار دیگر رنگ خیابان های ایران را دید.

در ابتدا وارداتی بود و در پایان عمر آن ، وارد خط مونتاژ کرمان موتور شد تا مسیری را که ورنا دنبال کرد ، ادامه دهد. تحریم ها این احتمال را رد کردند. از سال 2017 ، لهجه نسل پنجم به بازار جهانی معرفی شده است ، اما سهم ما در این خودرو همچنان خرید مدل های دست دوم دست دوم با قیمت هایی است که از 100 میلیون منات شروع می شود! شرکت کرمان موتور در سال 2004 ورنا را به خط تولید خود معرفی کرد. ورنا با موتورهای 1500 و 1600 سی سی در دسترس است. مشاهده و دو انتقال اتوماتیک پنج و چهار سرعته اتوماتیک. با توجه به تمایل بیشتر مشتریان برای خرید بیش از 100 میلیون تومان ، در این مقاله نسخه اتوماتیک 1600 متر مکعب را انتخاب کردیم.

ورنا یکی از اولین محصولات قرن بیست و یکم هیوندای است. منطقی است که مقایسه طراحی با هیوندای فعلی مضحک به نظر برسد. ورنا نمادی از سدان اقتصادی مظلوم و بدون درد در بازار ایران است. طراحی ماشین های براق و پیله ممکن است به اندازه رقبای جوان چینی خود جذاب نباشد ، اما آنچه ورنا در طولانی مدت برای شما ارائه می دهد بسیار به مراتب با ارزش تر از آنچه به نظر می رسد است. در نمای جلوی لامپ ها مستطیل شکل با گوشه های گرد است. لامپ ها نمودارهای بلوری ساده ای دارند. شیشه جلو اتومبیل ورنا یک مش ذوزنقه سیاه است که توسط یک نوار کروم احاطه شده است. محافظ نسبتاً کوتاه و باریک است و در قسمت پایین علاوه بر شبکه ورودی هوا ، دو لامپ گرد نیز برای پروژکتور وجود دارد. به طور کلی ورنا چهره ای آرام و دوستانه نشان می دهد. در نمای جانبی ، چارچوب کلی یک سدان سنتی را می بینیم. دستگیره های درها ، ناودانها و آینه های جانبی کاملاً ریز هستند ، اما از آنجا که به همان اندازه بدنه هستند ، قدیمی به نظر نمی رسند. ورنا هم در مدل های دنده ای و هم در اتوماتیک دارای چرخ های فولادی با پوشش 14.0 اینچی است.
چراغ ها در نمای عقب. این سبک طراحی در اکثر سدان های زمان مانند هیوندای آوانته ، مزدا 323 و تویوتا کرولا دیده می شود. گرافیک چراغ ها به خودی خود زیبا هستند. درب عقب دارای بازوی بسیار بزرگی است که اثربخشی آن را هنگام بارگیری نشان می دهد. سپر عقب مانند جلو ، نازک و استخوانی است. یک نکته ناخوشایند در مورد طراحی عقب ورنا این است که چراغ های مه شکن از کجا آمده اند! چراغ مه شکن عقب به شکل مستطیل ناهموار در سمت چپ سپر است و تقارن طراحی این نمای خودرو را از بین می برد! طراحی داخلی ورنا همان سبک و زمینه طراحی خارجی را احساس می کند ، یک فضای ساده و کسل کننده. با توجه به شباهت های موجود بین سکو و ریو ، بین کابین ورنا و ریل های نصب شده سایپا بسیار مشترک است. کنسول میانی ، پنل دکمه تهویه هوا و شیرهای تهویه مطبوع به سادگی طراحی شده اند. مکانیسم دنده دستی و فرمان کمی بی ادب به نظر می رسد. صفحه نمایش کیلومتر شمار کاملاً به ریو منتقل می شود. روکش مخملی احساس خوشایندی ایجاد می کند و تکیه گاه و دسته دسته آرنج ارگونومی خوبی دارد.