هیوندا اوانته خودرویی خانوادگی

ممکن است بیشتر افراد نام آوانته را کاملاً بلد نباشند ، و برخی حتی آن را یک پروژه موقتی و فاجعه بار توسط هیوندای می دانند که برای چندین سال در ایران و چند کشور دیگر مونتاژ شده و سپس به طور دائم از تولید خارج شده است ، اما یک چیز را می توان گفت. برای تغییر افکار عمومی مبنی بر اینکه آوانته در واقع الانترا است و در برخی کشورها تحت این نام (آوانته) عرضه می شود.

"سنسور میل سوپاپ آوانته"

سنسور میل سوپاپ آوانته می تواند به راحتی خراب شود و مشکل و خرابی این قطعه قابل تعمیر نیست.

بله ، همان الانترا که نسل آنها در دهه 1990 پا به پای ایران در کنار برادر کوچکتر خود هیوندای لهجه (با نام مستعار ورنا) و پس از مدتها در ایران قرار گرفت ، مونتاژ و با شکل و ظاهری جدید مونتاژ و عرضه شد و پس از ترک آوانته و ورنا خط مونتاژ ایران بار دیگر مجوز واردات نسل جدیدی از این وسایل نقلیه را برای دیدن پیشرفت و موفقیت این محصولات موفق هیوندای دریافت کرد.

"کاتالیزور آوانته"

کاتالیزور آوانته قطعه ای است که در اگزوز قرار میگیرد و وظیفه کاهش آلایندگس خودرو را بر عهده دارد.

طراحی بیرونی
معرفی شده در سال 2003 با اندکی بروزرسانی نسبت به نسل قبل ، بر خلاف طراحی های جسورانه و پر مخاطره هیوندای در نسل جدید ، طراحی این نسل Avante بسیار محافظه کار و ساده است. Avante حتی به زمانی برمی گردد که هیوندای هنوز در طراحی مدرن و آینده نگرانه خود شجاعت لازم را نداشت. نگاه آوانته بسیار زیبا است ، با خطوط درپوش تا پایه شیشه جلو و خطوط جانبی که از بالای چرخ جلو تا صندوق عقب امتداد دارد ، باعث ایجاد حس پویایی در بیننده می شود. چراغهای ورزشی به همراه چراغهای مه شکن در سپر و گاز اگزوز پنهان به همراه دستگیره و آینه ها به همان رنگ بدنه (که در آن زمان گزینه ای محسوب می شد !!) به زیبایی ماشین افزود.

"لوازم یدکی آوانته"

لوازم یدکی آوانته در بازار خرید فورش خوبی دارد.

البته این ماشین معمولاً خودرویی نیست که توجه را به خود جلب کند یا سر خود را به سمت خود چرخاند! برای این منظور در نظر گرفته نشده است! اما از نظر سن و قیمت ، این طرح می تواند نمره قابل قبولی کسب کند زیرا رقبایی همچون نسل قدیمی زانتیا ، تویوتا یاریس و کورولا ، پوروتون جنتو و ایمپین و رنو مگان که در آن زمان رقیب قیمت این خودرو بودند نیز خلاق بودند. از نظر طراحی ، حرفی برای گفتن نیست و به نظر من ، همه چیز به جز بحث در مورد سلیقه فردی با آوانته مطابقت دارد. البته می توان این کار را با استفاده از رینگ های آلومینیومی انجام داد تا کمی ظاهر آوانته بهبود یابد ، که به نظر می رسد به دلیل ارزان بودن متوقف شده است!

در کابین
اگرچه تولید این نسل از آوانته توسط هیوندای تا سال 2006 ادامه داشت (البته مونتاژ در ایران تا چند سال بعد ادامه داشت) ، اما وقتی به داخل کابین نگاه می کنید ، از دهه 90 به شما یادآوری می شود. طراحی قدیمی البته با کیفیت و ابزار مناسب در دسترس است.
حذف برخی از ویژگی ها ، مانند سیستم تهویه مطبوع اتوماتیک و سوئیچ گرمایش صندلی ، برای نگه داشتن داشبورد و کنسول آوانته ساده تر و قدیمی تر بی اثر نبود.
در کل ، شما بیشتر از یک محصول قرن بیست و یکم احساس یک ماشین 90s خواهید کرد. دریچه های تهویه مطبوع ، سوئیچ ها و آمپلی فایر طوری طراحی شده اند که بسیار ساده بوده و هیچ هیاهویی و خلاقیتی ایجاد نمی کنند ، گویا هدف از تولید کننده صرفاً استفاده از دستگاه و نه طراحی جذاب است.

جالب اینجاست که هم اکنون یکی از نقاط قوت محصولات هیوندای ، طراحی مدرن و زیبا با نورپردازی و خطوط زیبا در کابین است و در واقع ، این ضعف گذشته اخیر نه تنها اصلاح شده ، بلکه به استحکام نیز تبدیل شده است. تبریک به این شرکت
خدمات و امنیت
با این حال ، در سال 1984 ، هنگامی که این اتومبیل در ایران معرفی شد ، دارای ویژگی های زیر بود:
رایانه مسافرتی ، کنترل درب از راه دور با سیستم ضد سرقت (بی حرکت کننده) ، چهار ویندوز و آنتن برقی ، نگهدارنده عینک ، نقشه سبک (نور نقشه) ، آرنج های جلو و عقب با جعبه ذخیره سازی ، گریل جلو و مشبک پنهان (کشویی) قابل تنظیم کمربند ایمنی عقب ، کیسه هوا کیسه راننده و سرنشین با سیستم کمربند ایمنی جلو و صندوق عقب مسافرتی هوشمند (که بدون نیاز به غیرفعال شدن در صورت عدم کارایی کار نمی کند) ، آینه جانبی گرم کن برقی ، آینه های جلو و عقب ، ترمزهای دیسک چهار چرخ با ABS و EBD ، تاشو عقب یک صندلی ، یک سیستم صوتی MP3 و یک دستگاه پخش کاست (مجهز به یک تورنت کنوود 1988 کن وود با قابلیت پخش انواع فرمت و فلش) و ... امکانات نسبتاً خوبی بود ، اما اکنون این گزینه ها به یک کارکرد ابتدایی تبدیل شده اند که حتی اتومبیل های کمتری نیز دارند و به جای آن این کارخانه خلاء در مقایسه با اتومبیل های جدید دارای یک سانروف ، تهویه مطبوع اتوماتیک ، کنترل کروز و حساسیت ESP است.
قدرت موتور
می توان گفت یکی از نقاط قوت هیوندای آوانته ، قدرت بالای موتور آن و گیربکس هماهنگ و روان است که شتاب و سرعت قابل قبولی را در هر دو دنده و مدل های اتوماتیک ارائه می دهد و لبخندی را به لبان شما منتقل می کند.
این نسل از آوانته توسط هیوندای با سه موتور بنزینی طبیعی 1.6 - ، 1.8- و 2 لیتری آسپیراسیون معرفی شده است که قدرتمندترین آنها یک زمانبندی متغیر 2 لیتری 16 سوپاپ (CVVT) با 140 اسب بخار است. و 182 نیوتن متر گشتاور برای آوانته. ایران برای شتاب 0 تا 100 کیلومتر در ساعت در 9.1 ثانیه (10.5 مایل در ساعت) و رسیدن به حداکثر سرعت 206 کیلومتر در ساعت با استفاده از گیربکس مناسب انتخاب شد که رقم بسیار خوبی برای یک 4 سیلندر ارزان کره ای است .
تجربه شخصی نویسنده با مصرف سوخت آوانته در تهران از 9 تا 10 لیتر در صد کیلومتر و در بزرگراه 7 و 8.5 لیتر در چرخه ترکیبی متغیر است ، اگرچه باید توجه داشت که در این تست از بنزین معمولی استفاده شده است و ترافیک تهران نیز کمی غیرمعمول و است. برای اکثر شهرها خیلی طبیعی است. این امر باعث می شود هدف از کارخانه کمی بهتر شود ، برای یک چرخه ترکیبی 7.8 لیتر در 100 کیلومتر.

طراحی داخلی خودرو ائودی TT

متأسفانه در ایران ، بیشتر TT های Audi TT موجود دستخوش تغییرات بیرونی شده اند که بسیاری از آنها اساسی هستند و پیدا کردن نسخه اصلاح نشده ای که هنوز هم از همان اصالت برخوردار است ، دشوار است. چرخ های 18 اینچی و زیبایی چراغهای جلو با ظاهری تهاجمی و مبارزانه ، به لطف زبان طراحی آئودی ، جذابیت مضاعفی را به خودرو می بخشد ، که البته در مدل تست شده توسط مالک اصلاح شده است. مدلهای آئودی TT همچنین دارای رینگ های اصلاح شده 19 اینچی هستند. با توجه به کمبود کوپه ها در کشور ما و زمینه خاص طراحی و زمینه طراحی Audi TT ، می توان امیدوار بود که این کوپه هنوز هم قدیمی از طریق کوچه ها و خیابان ها توجه رهگذران را جلب کند.
کابین ، بچه اسپرت آلمانی
طراحی کلی داشبورد آئودی TT جذاب است و حتی بعد از گذشت چند سال هنوز هم می توان آنرا زیبا نامید. کنترل ها بسیار ارگونومیک و کاربرپسند هستند و تنها بخشی که کار با راننده برای آن دشوار است تنظیمات روتر ماهواره ای است که البته این برای تولید کنندگان آلمانی آلمانی فردی است. سبک طراحی سیستم تعلیق جلویی و رینگ ها ، فضایی شبه اسپرت برای صندلی های جلو ایجاد می کند. اگر صندلی عقب کوچک را در حالت خواب قرار دهید ، ظرفیت بوت به 651 لیتر افزایش می یابد که این یک شاخص مهم در بین کوپه های ورزشی است.
صندلی ها از چرم آلکانترا ساخته شده اند که نسبت به سایر پارچه ها کمتر عرق می کنند ، قابل شستشو هستند و راننده بعد از نشستن در صندلی ها احساس بهتری می کند.
دستگیره D-Cut است برای فضای بهتر راننده برای راننده. همچنین در سبک اتومبیل های آلمانی ، سوئیچ های چراغ جلو در داشبورد و در سمت چپ فرمان قرار دارد تا همیشه به شما یادآوری کند که به زبان آلمانی رانندگی می کنید!
در حالی که دکمه شروع در این اتومبیل وجود ندارد ، یک اهرم دنده در پشت فرمان وجود دارد که می تواند جذابیت رانندگی را دو چندان کند.
انواع و امکانات
آئودی TT یک کوپه با سیستم صندلی 2 + 2 است ، به این معنی که دو صندلی برای دو بزرگسال در جلو و دو صندلی کوچک در قسمت عقب بسیار راحت نخواهد بود. با این وجود ، قفسه سقف آئودی TT فضای بار بیشتری را نسبت به کوپه استاندارد ارائه می دهد و در نسخه روآداستر ، نرم افزار و سخت افزار قدرتمند ارائه شده برای آن می تواند در هر زمان سقف را باز یا بسته کند. این خودرو در مدلهای توربوشارژ و طبیعتاً آسپیراسیون موجود بود و هر مشتری می توانست براساس نیاز خود سواری روانتر یا هیجان انگیز تری را انتخاب کند. با این وجود تمام مدل های وارد شده به کشور مجهز به توربوشارژر 2 لیتری هستند.

همه نوع به گیربکس S-ترونیک DSG مجهز شده است که بسته به انتخاب راننده ، می توان آن را به صورت اتوماتیک یا دستی کنترل کرد ، یا راننده می تواند هنگام رانندگی با استفاده از سوئیچ ها سوئیچ کند. از ویژگی های استاندارد در تمام مدل های آئودی TT می توان به اثاثه یا لوازم داخلی چرمی آلکانترا ، تهویه مطبوع اتوماتیک ، فرمان چرمی پیچیده ، سیستم صوتی 9 بلندگو 140W ، پخش کننده CD ، بلوتوث ، چراغهای جلو ، اسپویلر عقب اتوماتیک و چرخ های آلیاژی 18 اینچی اشاره کرد.

برای ویژگی های ایمنی از قبیل کیسه های هوا در جلو ، کیسه های هوای جلو در صندلی های جلو که مراقبت از سر و قفسه سینه را برای مسافران فراهم می کند ، سیستم ترمز ABS ، EBD و EBA ، سیستم های کنترل پایداری ، نگهدارنده های فعال اتومبیل در جلو و نمایشگر تایر.
آئودی TT در دو مدل کروک و کوپه در کشور موجود است که هر دو از لحاظ فنی مشابه هستند. اما باید بدانید که سقف مدل های تمساح از پارچه ساخته شده است و نیاز به نگهداری بیشتری نسبت به مدل های تمساح با سقف فلزی دارد.

عملکرد آئودی TT
در نسخه توربو ، آئودی TT با موتورهای فولکس واگن نظیر CC و فولکس واگن گلف GTI نیروگاه ها را به اشتراک می گذارد. از سال 2010 ، موتور کمی قدرتمندتر شده است و هنگام رانندگی در جاده های خاکی ، گشتاور زیادی احساس خواهید کرد. گیربکس اتوماتیک S-ترونیک بیش از انتظارات و تغییر بسیار سریع و روان از یک دنده به دیگری است. درایو تمام چرخ یک گزینه نادر در بین کوپه های ورزشی است و از این نظر آئودی TT را می توان یک معامله در نظر گرفت که متاسفانه هیچ فایده ای برای این گزینه برای نسخه های وارداتی کشور ما وجود ندارد و شما یک کوپه جذاب ، اما زیر پایه دیفرانسیل جلو دارید. شما خواهید داشت. احساس و چابکی فرمان خودرو قابل تحسین است ، اما برای یادآوری محصولاتی مانند پورشه کای من یا پورشه 718 باکستر کافی نیست. توانایی تطبیق سیستم تعلیق با شرایط جاده ، ویژگی مهمی است که خریداران آئودی در مقایسه با رقبا ، گزینه مهمی برای وسیله نقلیه خود توصیف می کنند.
مشخصات فنی
متداول ترین نوع در بین آئودی TT موتور دو لیتری توربوشارژ ، TFSI است که 211 اسب بخار قدرت تولید می کند. و حداکثر توان 350 نیوتن متر گشتاور دارد. شتاب رسمی آئودی اسپرت کوپه 6.1 ثانیه است ، اما این رقم در شرایط مختلف متفاوت خواهد بود. حداکثر سرعت خودروهای آلمانی معمولاً به 250 کیلومتر در ساعت یا کمتر محدود می شود و برای آئودی TT محدود به 245 کیلومتر در ساعت است. مدل های وارد شده در کشور ما دارای دیفرانسیل جلو و مصرف سوخت حدود 6 لیتر در صد کیلومتر است.
قیمت ها و شرایط بازار
امروزه با افزایش قیمت قطعات و خدمات ، حتی خرید یک پژو 207 برای صاحبخانه مشکل ایجاد شده است و این مسئله در مورد خودروهای خارجی و وارداتی بسیار مشهود است. از آنجا که واردات آئودی TT محدود بوده است ، قطعاً دسترسی به خدمات و بخش هایی از محصولات آئودی برای مالک بسیار دشوار خواهد بود. از طرف دیگر ، ما در مورد اتومبیل صحبت می کنیم که چند سال پیش وارد کشور شده و مجوز واردات را دریافت نکرده است. علاوه بر این ، آئودی TT در ایران پس از گذشت چند سال از نظر استهلاک با مشکلاتی روبرو شده است ، می توان به مشکل کمربندها و پمپ های آب ، روغن کاری موتور ، چراغهای جلو و ترمزها و شیشه های بادی شکسته اشاره کرد که هرکدام در این شرایط گرانقیمت هزینه های بالایی را برای مالک به همراه خواهد داشت. کیف پول.

نسل اول آئودی R8

راستش را بخواهید ، قبل از اینکه سوار این خودرو شویم ، وحشت داشتیم ، زیرا قبلاً تعاریف زیادی درباره قدرت و سرعت این خودرو شنیده بودیم ، بنابراین ابتدا کار خود را با فشار سبک بر روی پدال گاز شروع کردیم و همه چیز خیلی خوب پیش رفت. و باب میلمان ، اما بعد از چند دقیقه رانندگی با این ماشین و آشنایی با برخی از آنها ، پای خود را روی دریچه گاز گذاشتیم و از ما خواسته شد تا V-8 این خودرو را مسدود کند. برای اندازه گیری شتاب خودرو ابتدا سرعت و به طور غیر منتظره پدال را کاهش می دهیم. دریچه گاز را فشار دادیم و نتیجه آن صدای بلند موتور بود و در صندلی ماشین گیر افتادیم ، شتاب هیجان انگیز و بسیار بالایی که قبلاً هنگام مسافرت در هواپیما تجربه کرده بودیم و شتاب نسبتاً زیاد و دلپذیری داشت ، که او ما را انجام داد. بارها و بارها ، و بارها تشویق می شویم.
در هنگام حرکت در گوشه و کنار ، ماشین بسیار خوب و کاملاً به گوشه های مختلف با سرعت های مختلف پاسخ می دهد و هر بار که به ما ثابت می کند این ماشین از سیستم چهارچرخ محرک استفاده کرده و ترمزهای قدرتمند یک صندلی ایمن را برای آزمایشات مختلف ما فراهم می کنند. دادن. ما به وضوح با R8 ماشین سواری اتومبیل اسپرت را نسبتاً خشک احساس کردیم ، اما به لطف سیستم تعلیق مستقل دوگانه که در هر چهار چرخ مورد استفاده قرار گرفت ، این چندان ناخوشایند نبود. با این حال ، رانندگی R8 به بهترین تجربه سالهای ما تبدیل شده است و در همه جا در دسترس نخواهد بود.
آئودی 27000 نسل اول R8s را در سراسر جهان به فروش رسانده است که طبق استانداردهای سوپراسپرت رقم بالایی است ، اما هنوز هم فروش کمی از محصولات این شرکت دارد ، بنابراین دریافت یک نمای نزدیک از آئودی R8 کمتر محتمل است. آمریکایی ها باید تا بهار آینده منتظر بمانند تا با نسل دوم R8 روبرو شوند ، اما مدل V10 پلاس 2016 برای بازار اروپا ممکن است قبلاً نشانه هایی از قابلیت های مدل را نشان دهد و به همین دلیل برای این بررسی انتخاب شد.
Audi R8 پلاس شاید مهمترین تفاوت این مدل اروپایی با مدل بازار آمریکا ، دامپرهای مایع مغناطیسی باشد. این شوک ها در بازار ایالات متحده از V10 پلاس استفاده نمی شود. چرخ های زیبای 20 اینچی این خودرو آزمایشی در مدل آمریکایی نقره ای تبدیل شده است که آئودی آن را "تیتانیوم" می نامد ، اما براق آن سیاه نیست. این مدل همچنین به سیستم هوم لاک مرتبط است و در عین حال ، سیستم توقف استارت بر مصرف سوخت تاثیری ندارد. از دیگر ویژگی های استاندارد مدل اروپایی می توان به سیستم فرمان متغیر وزن و سیستم صوتی اشاره کرد که در مدل بازار آمریکا به عنوان گزینه هایی ارائه می شوند. سرانجام ، در مدل مورد آزمایش ، "روشنایی پرتو با لیزر" داریم که از نظر قانونی ورود به بازار ایالات متحده ممنوع است.

Audi R8 پلاس نسل دوم آئودی نسبتاً طولانی تر ، گسترده تر و کوتاه تر است و نمای بیرونی تهاجمی تر است. پدال کلاچ و موتور V-8 در بین قربانیان تغییر این نسل بودند و یک موتور 2.5 لیتری V-10 با گیربکس 7 سرعته دو کلاچه اتوماتیک آنها را جایگزین کرد. سیستم دیفرانسیل درایو تمام چرخ های آئودی کواترو مورد بازسازی قرار گرفته است و برای توزیع گشتاور بیشتر در محور جلو از یک کلاچ کنترل شده کامپیوتر استفاده شده است. دیفرانسیل جلو مانند گذشته آزاد است ، در حالی که دیفرانسیل عقب از یک محور معمولی با لغزش محدود استفاده می کند.
آئودی R8  پلاس گرچه موتور DOHC V-10 از طراحی کاملاً جدیدی برخوردار نیست ، اما نسبت تراکم از 12.5 به 12.7 افزایش یافته است: 1. علاوه بر این ، تنظیمات ورودی بهینه شده و سیستم تزریق سوخت را به محفظه مناسب یا درگاههای ورودی هدایت می کند. زمان متغیر ورودی و اگزوز برای بهبود عملکرد با آلودگی کمتر و پشتیبانی از مانورهای بلند پروازانه رانندگی شما. آئودی از پاسخ V-19 به پدال شتاب دهنده افتخار می کند. این موتور در 66 صدم ثانیه به حداکثر سرعت خود می رسد که 20٪ سریعتر از گذشته است.

 آئودی R8  پلاس نسخه "پلاس " از موتور 2.5 لیتری V-10 با 610 اسب بخار توسعه می یابد. با گشتاور 560 نیوتن متر در 6،500 دور در دقیقه. معمولی V-10 دارای 540 اسب بخار است. و 540 نیوتن متر قدرت. ترکیبی از قدرت اضافی ، چهار چرخ محرک و کنترل راه اندازی پلاس -مود به این خودرو اجازه می دهد تا در 2.7 ثانیه و 10.6 ثانیه از انتهای آن به 96.6 کیلومتر در ساعت برسد.این مسیر یک ربع مایل است و دارای سرعت 212.4 است کیلومتر در ساعت همچنین 170 مایل در ساعت (273.27 کیلومتر در ساعت) در 1.21 ثانیه توسعه می یابد. بوگاتی ویرون 1.7 میلیون دلاری پس از 21 ثانیه شتاب فقط 20 مایل در ساعت است.

آئودی R8 پلاس بخشی از این چابکی به دلیل وزن کلی خودرو است که به لطف یک قاب جدید فیبر کربن تقویت شده ، 11.3 کیلوگرم سبک تر از قبل است. علاوه بر این ، ضریب درگ اعلام شده برای آئودی R8 0.36 است و بال عقب می تواند تقریباً 100 کیلوگرم به بار محور عقب بیافزاید. با توجه به حداکثر سرعت اعلام شده برای این مدل (330 کیلومتر در ساعت) ، این خودرو سریعترین محصول آئودی است که برای استفاده در جاده ها ارائه شده است.
آئودی R8 پلاس مانند هر سوپراسپرت مخصوص مسابقه ، R8 کار را به خوبی انجام می دهد. با استفاده از هندلینگ کمی متعادل ، این ماشین یک ضخامت جانبی 1.01 گرم در گوشه را نشان می دهد و در 46 متر با سرعت 65 112 کیلومتر در ساعت ایستاده است.در ضمن ترمزهای بزرگ سرامیک کربن و توزیع وزن استاتیک 42 تا 58 درصد بین محورهای جلو و عقب قابلیت اطمینان پدال ترمز را فراهم می کند. در حقیقت ، R8 در هر یک از تست های شتاب ، ترمز و لغزش به طور متوسط ​​1.00 گرم است. بازخورد دقیق همچنین از سیستم فرمان بر می آید ، و در جاده های پر پیچ و خم دارای پایداری خوب جاده خوب است. در عین حال ، راننده به رانندگی و کنترل حرکات بدن اطمینان دارد.

هیوندا ورنا خودرویی لوکس

با گذشت سالها ، وسایل نقلیه هیوندای در خیابانهای ایران نامی درخشان به جا گذاشته اند. مدلهای مختلف هیوندای از تاریخ خوبی در ذهن خریداران ایرانی برخوردار است و در سالهای اخیر با معرفی خودروهای هیوندای سوناتا ، آزرا ، جنسیس و خودروهای مشابه هیوندای ، نام هیوندای با محصولات لوکس در ذهن مشتریان همراه بوده است. امروز وسایل نقلیه هیوندای در کنار خریداران اروپایی مانند مرسدس بنز و BMW در ذهن خریداران است. این خودروها علاوه بر زیبایی ، کوسن و ماندگاری پایین ، این راحتی ها و بی شمار بودن گزینه ها را نیز در پی داشته اند.
دو مورد از این وسایل نقلیه محبوب Hyundai Verna و هیوندا الانترا هستند. در حالی که این دو خودرو بسیار شبیه به هم هستند ، اما اختلافات جزئی وجود دارد. برای بررسی دقیق تر ، بهتر است نگاهی دقیق تر به قسمت های مختلف این دو خودرو بیندازید.
بدون شک ، هیوندای اکنون می تواند یکی از بزرگترین و بهترین تولید کنندگان اتومبیل در جهان به حساب آید. این برند با مالکیت کره جنوبی و در اختیار داشتن شرکت هایی مانند کیا موتور ، قصد دارد بخش عمده ای از بازارهای جهانی را با تولید وسایل نقلیه متعدد از کلاس ها و قیمت های مختلف تسخیر کند.
یکی از بزرگترین مقصد خودروهای هیوندای تولید شده در آسیا ، بازار خودروی ایران است و طبق آمار ، بیشتر فروش و واردات خودروهای خارجی در کشور متعلق به برند هیوندای است. (لازم به ذکر است که در ایران سه شرکت با نام های کرمان موتور ، آسان موتور و پاکرو به عنوان نماینده این برنده کره ای شناخته می شوند)
در این مقاله می خواهیم به سراغ یکی از محصولات نسبتاً قدیمی هیوندای در بازار داخلی بنام ورنا برویم و با این بررسی خودرو به این سوال مهم پاسخ می دهیم: آیا یک اتومبیل مانند Hyundai Verna  ارزش کلاس دوم را دارد؟ در بازار داخلی بخرید؟ ؟
مقدمه کلی
در مورد ارائه کلی این خودرو ، می توان گفت که ورنا برای اولین بار در سال 2004 وارد یک تولید و مونتاژ راین اتومبیل به عنوان یک سدان ارزان قیمت و ارزان شد و تا سال 2011 در خط تولید آن بود.
این مدل دارای دو مدل اتوماتیک و گیربکس دستی است که مدل دستی آن از سال 2004 تا اوایل سال 2011 در خط تولید قرار داشت و مدل اتوماتیک در آخرین سالهای تولید ، از سال 1387 تا 1390 ، توانست از خط تولید شرکت خودروسازی باران بازدید کند. (لازم به ذکر است که ورنا در زمان حضور در کیلومتر صفر یکی از بهترین رده های خودرو در رده خودروهای اقتصادی بود)

بیرونی و داخلی

هیچ چیز خاصی در مورد طراحی این خودرو نمی توان گفت. از آنجا که به گفته برخی از خریداران ، این مدل اتومبیل نسبتاً زیبا در نظر گرفته شده است و به گفته برخی دیگر ، ورنا خودرویی با طراحی بسیار ساده و به دور از اعتیاد به مواد مخدره خاص است که باعث می شود بسته به مشتری ، ظاهر هر خودرویی طعم خوبی داشته باشد. این امر نشان می دهد.
اما اگر بخواهیم به طور کلی به نمای بیرونی این مدل بپردازیم ، باید بگوییم با توجه به سال ساخت و طراحی در کره جنوبی ، ورنا برای آن سالها ماشین نسبتاً خوبی بود و به دلیل روحیه اقتصادی و مقرون به صرفه بودنش. از نظر اقتصادی انتظارات خاصی برای طراحی وجود ندارد.
علاوه بر این ، فضای داخلی و داخلی ورنا مانند قسمت بیرونی بسیار ساده و مطابق با مقوله ارزان بودن طراحی شده است و چیز خاصی در این مورد وجود ندارد. اما در مقایسه با همتایان خود در حین تولید ، کابین ها و تجهیزات این مدل از نظر قیمت از کیفیت مطلوبی برخوردار هستند و صاحبان ورنا به دلیل عملکرد اغلب بالا در جاده های کشور هنوز از وسیله نقلیه خود خوشحال هستند.

حرکت و عملکرد
ورنا دارای یک موتور چهار سیلندر ، 16 سوپاپ 1.5 لیتری است که توانایی تولید گشتاور 91 اسب بخار را دارد. و 131 نیوتن متر است که از طریق گیربکس دستی 5 سرعته به چرخ های جلو (FWD) منتقل می شود. (لازم به ذکر است که ورنا در مدل اتوماتیک خود دارای گیربکس اتوماتیک 4 سرعته و موتور 1.6 لیتری با قدرت 105 اسب بخار و 143 نیوتن متر گشتاور است ، در این مقاله ما فقط مدل انتقال دستی این مدل را ارائه داده ایم).
با توجه به عملکرد این مدل ، باید گفت که در مدت زمان 10.9-11.4 ثانیه ، ورنا به سرعت صد کیلومتر در ساعت از صفر مطلق (در این مثال صفر کیلومتر و عملکرد بسیار پایین) نیاز دارد. ) و حداکثر سرعت در حدود 180 کیلومتر در ساعت است. اعلام شده است علاوه بر این ، مصرف سوخت خودرو در هر 100 کیلومتر از شهر و بزرگراه ها به صورت ترکیبی از 6.9 تا 7.6 لیتر بنزین صورت می گیرد و استاندارد انتشار آن یورو 3 است (ظرفیت مخزن ورنا 45 لیتر است).
خدمات و امنیت
با توجه به ویژگی های راحتی و ایمنی موجود در مدل گیربکس دستی این مدل ، مواردی مانند 2 کیسه هوا (راننده و مسافر) باید ذکر شود که در برخی منابع ادعا می شود در نمونه های اولیه این مدل کیسه های هوا وجود ندارد و بعد از آن از آنجا که برخی از کیسه های هوا در این اتومبیل تعبیه شده است) ، سیستم ترمز ضد قفل ، قفل مرکزی از راه دور ، فرمان هیدرولیک ، رادیو و سی دی پلیر با چهار خط ، تنظیم 4 صندلی دستی جلو و تنظیم صندلی راننده ، شیشه جلو و آینه های برقی نمای عقب ، آینه های جانبی الکتریکی (در مدل اتوماتیک) ، چراغ های مه شکن عقب و غیره نامیده می شدند.
استهلاک و هزینه های اتفاقی
از نظر شرایط احتمالی و استهلاک ، می توان گفت ورنا هر 4،900-5،400 کیلومتر را طی کرده است ، که به بررسی های دوره ای و نگهداری نیاز دارد. یک مدل اتوماتیک اعلام شد که در این کلاس از وسایل نقلیه معقول و رضایت بخش است.

فضای داخلی پورشه پانامرا

برای نزدیک شدن به کف و جایی که پاها تقریباً صاف هستند ، می توانید زوایای صندلی را تغییر دهید. این به پانامرا یک تجربه رانندگی اسپرت تر می دهد ، به جز اینکه فضای بیشتری برای سر ، شانه و لگن ارائه می دهد. صندلی های استاندارد پورشه پانامرا در هر دو بزرگراه و جاده های شهری راحت است و نیاز به گزینه 18 طرفه اختیاری را از بین می برد.
صندلی عقب می تواند سه سرنشین داشته باشد اما صندلی میانی خیلی جادار نیست. اگرچه اسپرت توریسمو شبیه به صندلی های پنج نفره است ، اما باید از آن با طراحی 2 + 2 استفاده شود.در این مواقع مسافران عقب اتاق های زانو و سر زیادی دارند.
فضای داخلی Panamera اسپرت توریسمو از مواد باکیفیت ساخته شده است. پورشه موفق شده چرم را روی داشبورد ، دلگیرها و صندلی ها بمالد. چرم روی داشبورد بسیار نرم است و بقیه قسمتها با پیانو سیاه پوشانده شده است. تنها مشکلی که در مورد این ماده وجود دارد این است که نسبت به اثر انگشت و گرد و غبار بسیار حساس است. بقیه اتاق با آلومینیوم تزئین شده است که با جزئیات دقیق ، لمس دلپذیری را فراهم می کند.
قفسه سقف Panamera اسپرت توریسمو ظرفیت بار 51 سانتی متر مکعب را ارائه می دهد که در صورت جمع شدن صندلی های ردیف دوم ، به 138 افزایش می یابد. این ارقام به مراتب بالاتر از نسخه استاندارد پانامرا و هاچ بک آن است (49 سانتی متر جبران و حداکثر 133). این ظرفیت برای خودرویی با اندازه فعلی خود کافی نیست (واگنهای ایستگاه استاندارد کلاس مرسدس بنز E کلاس دارای ظرفیت استاندارد 99 سانتی متر مکعب است). دلیل آن شکل متفاوت و جذاب پنجره عقب پانامرا توربو اسپرت توریسمو و همچنین استفاده از لاستیک های 11.5 اینچی در این منطقه است.
فن آوری ها و ارتباطات
صفحه لمسی 12 اینچی پانامرا یکی از بهترین ها در نوع خود است و تجربه ای لذت بخش را با پاسخ های سریع و انیمیشن های سریع فراهم می کند. لمس خازنی ، چندین دکمه در پایین صفحه ، استاندارد کار پلی اپل (بدون اندروید اتو) همه از نظر ظاهری و عملکردی مناسب هستند.
 البته وقتی برای اولین بار این ماشین و پورشه را به طور کلی تست می کنید ، یادگیری برخی از ویژگی های آن مدتی طول می کشد. به عنوان مثال ، تعیین اینکه صندلی ها در وضعیت استاندارد قرار دارند و آیا سیستم آب و هوایی وسیله نقلیه به کلید احتراق وصل شده است ، کار ساده ای نیست. با فشار دادن یک دکمه کوچک ، صندلی ها را به حالت استاندارد خود برمی گردانید. اگرچه محصولات پورشه ماندگاری طولانی دارند ، اما دوام ورودی هوا نباید بیش از حد خوش بینانه باشد.
جدا از این نقص های جزئی ، تعامل با فضای داخلی پانامرا اسپرت توریسمو بسیار دلپذیر است. دو نمایشگر دیجیتالی در پنل جلویی راننده میزان انعطاف پذیری بالایی را نشان می دهد و کنترل های فرمان به راحتی قابل تشخیص و استفاده هستند.

کار گروهی و بهره وری

موتور V8 با 550 اسب بخار با 768 نیوتن متر گشتاور در رابطه با دو توربوشارژر همراه با PDCCS ، فرمان چرخ عقب و بسته چرونو اسپرت یک تجربه رانندگی دلپذیر را برای راننده پانامرا توربو اسپرت توریسمو تجربه می کند. البته این مدل فاقد مواردی مانند ترمزهای سرامیکی کربن (قیمت 8،970 دلار) و اگزوز اسپرت (3،490 دلار) است.
به طور خلاصه ، پانامرا توربو عملکرد و انعطاف پذیری قابل توجهی را همزمان ارائه می دهد. گشتاور موتور 4.0 لیتری توئین توربو V8 پایدار است و توزیع قدرت در تمامی چرخ ها باعث می شود تا ماشین در 3.4 ثانیه از حالت ایستاده به 100 کیلومتر در ساعت و در نهایت به 302 کیلومتر در ساعت برسد. پورشه در عایق بندی داخلی داخلی پانامرا توربو اسپرت توریسمو خود را به خوبی ثابت کرده است و علاوه بر این ، نیروی محرکه خودرو سر و صدای کمتری نسبت به توان تولیدی تولید می کند.

پورشه پانامرا توربو اسپرت توریسمو با سیستم تعلیق هوا و سیستم تعلیق فعال پورشه استاندارد به بازار عرضه می شود. به طور طبیعی ، خودروی تست کنونی نیز از کنترل شاسی پویا پورشه استفاده می کند. لزوماً با تعدادی میله متحرک؛ PDCC برای محدود کردن غلتک هوا هنگام حرکت در گوشه استفاده می شود. این ویژگی به همراه فرمان چرخ عقب باعث می شود پانامرا از هر خودرو چابک تر باشد.
به خاطر داشته باشید که این دستگاه بسیار بزرگ است و وزن آن حدود 2040 کیلوگرم است. با این حال ، پانورامای فعلی در جاده بسیار خوب است و با سرعت بالایی چرخانده است. مستاجران را مزاحم نکنید.
با تنظیم سیستم تعلیق هوا در راحت ترین حالت و ارتفاع سوار در حالت عادی؛ حتی چرخ های 21 اینچی و مدل 30 تایر براق نیز در کار پورشه قرار نمی گیرند. در جاده های شیب دار و شیب دار ، برآمدگی و بی نظمی در فرمان و صندلی ها احساس می شود. البته پورشه این موارد را کاهش می دهد تا مزاحم راننده نشود.
تجهیزات ایمنی
پورشه یک تولید کننده اتومبیل آلمانی است؛ بنابراین ، مانند همتایان خود ، هنگام معرفی خودروهای گران قیمت ، لزوماً سیستم ایمنی فوری و پویا را ارائه نمی دهد. نسخه پانامرا اسپرت توریسمو از کنترل نقطه کور ، کنترل کروز (استاندارد و غیر قابل تنظیم) ، سیستم کنترل پایداری ، ترمز ضد قفل ، جلو ، جانبی ، بالا و زانوی کیسه ، تنظیم کمربند ایمنی (تنظیم خودکار بر کمربند ایمنی) ایمنی را افزایش می دهد ، به گونه ای که مسافر در موقعیت مطلوب و کمترین آسیب قرار دارد) ، دارای سیستم محافظت در برابر استارت (فقط از کلید اصلی پورشه شروع می شود). بیشتر معیارهای ایمنی خودرو از سنسورهای استاندارد پارکینگ جلو و عقب ، دوربینهای معکوس و نظارت بر نقطه کور بدست آمده است. پانوراما ، البته از جلو ، پشت و پهنا گسترده است. با این وجود استفاده از دوربین 360 درجه می تواند سودمند باشد.
کروز کنترل تطبیقی ​​، ترمز اضطراری خودکار و کمک به خروج از خط را می توان جداگانه با قیمت 5،370 دلار سفارش داد.
مصرف سوخت و هزینه های اضافی
پانامرا اسپرت توریسمو از یک V8 با 550 اسب بخار نیرو می گیرد. و سوخت زیادی مصرف می کند. در سطح شهر ، در بزرگراه ها و در کل ، این رقم در هر صد کیلومتر به 13 ، 10 و 11.7 لیتر می رسد. البته در عمل و هنگام رانندگی با سرعت بالا ، آخرین رقم به 15 لیتر افزایش می یابد. پورشه لوکس به بنزین اکتان بالا یا پریمیوم احتیاج دارد.